Down Under

Na onze Azië trip zijn we nu al meer dan drie weken op Fernglen, de farm van de ouders van Jasper,de vriend van onze Sterre. Zij was en is het doel van ons bezoek aan Australië en we zijn blij dat we nu het leven wat zij al een aantal jaren hier leidt meemaken. Na Sterre gaan we met campertje verder trekken.
Ster was hier al meerder malen voor korte of lange tijd en het waren haar verhalen die onze voorstelling van haar verblijf hier vorm gaven.We zitten er nu zelf in en het is een goed verhaal.
Totaal anders als voorafgaande belevenissen maar zeker zo rijk.
Wat we hier de eerste weken gedaan hebben is werken in de wijngaard, overtollige scheuten uitdunnen van de chardonnay en pinot noir.Enkel vogelgeluiden van tutui'is, magpie's en kookaburra's ,je mag zelf bedenken hoe die klinken,ik vindt het prachtig en duik glimlachend de wijnranken weer in.
S'avonds lekker eten met goeie wijn, daarna dvd'tje, vroeg de koffer in ,zo ook weer op,stevig ontbijt en aan het werk.
Een regelmatig ritme, niet te vergelijken met de grilligheid van de afgelopen maanden,heerlijk!
Het geeft ons de tijd om de afgelopen maanden te laten zakken,in onze dromen zijn we nog erg druk en worden soms moe wakker .
Het is hier easy going, zowel in het omgaan met elkaar als met de tijd,heel prettig.
Het is hier lente , de natuur staat op springen,de mooiste
bloemen,wilde orgideen in het bos,enorme pioenrozen in de tuin en vanuit de keuken uitzicht op lavendel. Om het huis eucalyptus bomen met af en toe een koala al of niet met jong die eerste klimlessen krijgt. Uitzicht op groot veld , meetingplaats voor kangoeroes ,pas door mij met tractor met "slasher" erachter gemaaid, jongensspeelgoed! De dag erna de braamstruiken onder handen genomen, iets te enthousiast, aanvoerleiding water geraakt en uitlaat verloren.Het werd me snel vergeven, hoort bij "farmwork".
Tussendoor paar dagen naar de beachhouse ,jaren 50 huis pal aan de oceaan,de tijd staat daar stil en het is puur genieten.
Ook nog kleine week gekampeerd in natuurgebied zo'n 300 kilometer hiervandaan.Voor Aussi's is dat zoals voor ons naar Terschelling.
Het was het einde van de wereld daar,York schiereiland,eindeloze wegen door de bush, kamperen met enkel plee en de rest moet je meenemen.S'nachts het geluid van de oceaan, overdag haar intense blauwe kleur(of is de oceaan mannelijk,wij zijn daar nog niet uit) en enorme golven.Ik was aan het vissen,stond er tot mijn middel in, keek even of mijn schelpdiertje nog aangehaakt was en werd met zo'n kracht met hengel en al richting strand gekwakt dat er even helemaal niets meer was ,daarna een rooie rug en zoute bek.We hebben de hele trip niks gevangen trouwens...de verse inktvis van de markt maakte gisteren alles weer goed.
Overmorgen trekken we verder en ik laat jullie over par weken weten hoe laatste deel van onze reis is geweest.
Al het goeie voor jullie,
Hug,
Pim