Argentinië door.........

De afgelopen dagen door het oneindige pampa en het rode rotslandschap van Argentinië gereden, zo'n 1400 kilometer met af en toe een dorpje of haciënda in een groene oase. Het is van belang je tankinhoud in de gaten te houden, we hadden voor de zekerheid en extra tank mee, toch een veilig gevoel, op een keer na, bijna ,niet nodig gehad.
Ineens is daar dan een museum, een oude nederzetting, waar een familie woont en het huis zelf als museum hebben gedoopt.
De winkel verkoopt van alles, van wol tot spijker, van paardenhalster tot luier.
Paardrijden hoef je ze hier niet te leren, we waren jammer genoeg net te laat voor een dorpsteest met rodeo. De manier waarop we de ruiters op hun paarden zien zitten zegt genoeg, wat een beheersing.
De Argentijnen zijn grootverbruikers wat vlees betreft en ik heb er geen enkele fiducie in dat dit in de toekomst minder wordt.
Minder vlees is hier geen item, het is er gewoon, ik zag even wat een paar mannen op de plaat hadden liggen, een maaltijd waar wij met onze westerse flexitarier ,mondjesmaat vlees mentaliteit ,een maand over zouden doen.
Nog zoiets, het verbruik van brandstof, gaat ook niet veranderen , het is hier relatief goedkoop , ook diesel......
Mooie westers dromen, hier is het vervoer een levensbehoefte, voorraden en verbindingen tussen de kleine gemeenschappen. Hoeveel accu's en laadpalen heb je voor deze afstanden nodig???
Over vervoer nog dit, gisteren hebben we met een echte stoomtrein, vanaf het eindpunt van de Patagonie expres een ritje gemaakt naar een Mapuche dorp(de oorspronkelijke Indiaanse bewoners).
Indrukwekkend zo'n stoomlbeest, maar lijkt me ook geen echte mogelijkheid om door te ontwikkelen.
We gaan de laatste weken in, hebben het af en toe over het niet bereikt hebben van het uiterste zuiden, Tierra de Fuego en komen we iedere keer tot de slotslom dat onze beslissingen tot nu toe de goede zijn geweest, het gaat om de weg en niet om de bestemming.
Daar laten we ons thuis al gek genoeg over maken.....
Annelies is vandaag niet thuis voor de voetnoot, maakt wat te eten op de mooie plek waar we nu staan, uitzicht op de hoge Andes, hoorbare stilte, doorbroken door de hoge kreten van soort van spotvogel die we ook uit Australië kennen en die hier ook s'nachts mee door gaan.(wat me niet uit mijn slaap houdt)
Adios y mucho suerte