Voetnoot

Het weer laat zich hier in al zijn gedaantes zien. De seizoenen wisselen met de dag. Per dag kan het wel tien tot vijftien graden verschillen.In Australië zijn de mensen daar aan gewend. er is geen centrale verwarming, gewoon een trui aantrekken. Alle deuren en ramen staan gewoon open, iedereen loopt in en uit. Wij zijn er dan ook maar mee opgehouden deuren dicht te doen achter ieders reet als net je kamertje lekker warm is van het knapperig haardvuurtje.
Australië is een van de plekken op de wereld waar de zon meedogenloos is (mannelijk, hebben we geconstateerd, altijd angry ) en waar jedus minstens beschermingsfactor 30 op moet.
De kinderen lopen in een rij in schoolpakjes en met een hoedje op. Zonder hoedje mogen ze niet buitenspelen.
Er zijn veel kangoeroes, maar net zoals bij ons de egeltjes, konijntjes en de Amsterdamse duiven, liggen hier de aangereden kangoeroes langs de kant van de weg. En die dieren zijn heel groot en niemand haalt ze weg. dat is een heel naar gezicht. Ik moest weer denken aan onze motortocht door Vietnam. Er lag een gekantelde vrachtwagen met waterbuffels dwars over de weg, de voorkant van de auto lag tegen de rotswand aan en overal lagen dode dieren. het was alsof we een foto in reden. Aan de kant van de weg zaten mensen in shock naast gewonde buffels, niemand bewoog of zei iets, het was helemaal stil. het was afschuwelijk.
Er zijn heel veel vliegen hier. Soms lijkt het alsof de natuur verstoord is. Kolonisch bijen verzamelen zich bij waterplaatsen omdat ze zo,n dorst hebben. Maar bijen horen hier helemaal niet.
Evenals de konijnen, die heel veel ziektes overbrengen of een invasie teken die een heel gebied ongeschikt maakt om in te kunnen kamperen.
Hier is weing verkeer. iedereen heeft een grote Four wheel drive en moet minstens 20 minuten rijden voor de boodschappen. Wij verdwalen hier voortdurend, er is ook niemand om de weg aan te vragen,dus wij moeten toch minstens een uur uittrekken voor een broodje.
De mensen hier zijn erg vriendelijk. de caissière vraagt oprecht geïnteresseerd wat ik allemaal van plan ben te doen vandaag. Ik had pas in de gaten dat ik ook antwoord moest geven toen zij was opgehouden met boodschappen in de tas te doen ( dat doen ze hier ook voor je )en mij verwachtingsvol aankeek.
Als er een extra kassa open gaat is er niemand die voordringt, behalve ikzelf misschien..
Ik zie hier regelmatig 50plus mannen het overige haar in een lange staart met elastiek dragen. Dit in combinatie met een lange grijze baard doen zij mij denken aan vriendelijke tuinkabouters. Heel apart.
Morgen vertrekken we. De oceanroad moet prachtig zijn. Het" einde van de wereld " gevoel laten we achter ons.
We hebben er heel veel zin in.