aussi stories

Ooit wisten de oorspronkelijke bewoners van dit immense eiland duizenden jaren te overleven door elkaar middels verhalen en muziek de heilige en vruchtbare plaatsen door te geven.Op die manier onstond er een landkaart samengesteld uit overlevering.
Na de ' ontdekking" door captain Cook ,wiens kennismaking met de autochtone bevolking op verschillende manieren wordt uitgelegd,van omarming totaan doodslag, werd Australie al snel letterlijk in kaart gebracht.
Spoedig daarop volgden er talrijke schepen met settlers en 'crooks", de gevangenissen in Engeland zaten boordevol en hier was plaats genoeg.
Zoals eerder in ander werelddelen vertoont werd het leven van dit natuurvolk door de eeuwen heen langzaam verscheurt en raakte in de rafelranden van de samenleving.
Nu is het te laat en wordt er geen plek overgeslagen om ons te vertellen waar ooit de heilige plaatsen waren,hoe hun samenleving in elkaar zat en wat een prachtige kunst er werd voortgebracht(en nog steeds,commercieel).
Het blijft me en raar gevoel geven om midden in Melbourne een groep schaars geklede eilanders te zien dansen en muziek maken met honderden blanken erom heen.De dame die de optredens aan elkaar praatte en voor deze dag haar meest onaantrekkelijke overgooier uit de kast had geplukt vond het na het optreden van de groep nodig te zeggen dat ze nu wel moesten buigen.toen wist ik weer hoe het zat.
Na zeven weken en 4500 kilometer verder is ons overduidelijk dat de natuur allesoverheersend is en dat de geimporterde westerse mens zonder technologie hier niet kan overleven.
Alles is hier groot,de afstanden,men praat in uren,niet in kilometers;de auto"s,nog nooit zovel 4wheeldrives gezien,de huizen,en etage over vele vierkante meters en de mensen,wat zijn ze groot en (vaak te )dik.
de Big Macs zijn groot zo ook andere takeaways waarvan de "Get Stuffed" me nog bijstaat.
Een steak voor twee personen bestellen is direkt door naar het " nuthouse" .
Aussi's hebben ook en groot hart,we kregen op en godverlaten plek zomaar een 'red snapper' waar we twee dagen van gegeten hebben en in de High Country kregen we de cd van de plaatselijke countryheld die net en fotoshoot onderging en volgens zijn vrouw 'too shy for a real good picture" was.
Men is geinteresseerd en maakt graag een praatje,waarna de hand wordt geschut en men zich voorstelt.
De levensstandaard is hoog,zo ook de prijs voor dagelijks onderhoud,ik schat kwart hoger als bij ons.
Ze zijn dol op koffie, die is hier goed maar door voorgenoemde prijzen was het toch vaak een Nescafe bij ons busje.
Het was niet altijd makkelijk (gratis)overnachtingsplek voor de bus te vinden,de boel is vaak wat overgeorganiseerd hier, toch is het meestal gelukt,slaapt stuk lekkerder.
Van cricket begrijpen we iets meer,het wordt veel gespeeld, ik vindt het nog steeds vrij statisch spel.Dan surfen, wat is dat mooi om te zien en moeilijk om te doen.Ik heb een ochtend les gehad en het lukte me paar keer te staan en te blijven staan.Alleen dat al is hel lekker gevoel, het moet geweldig zijn om controle over je surfboard te hebben, ik snap die verslaving wel.
Wat we niet gezien hebben is te veel om op te schrijven,het is zo,n rijk land.De barrier Rif is niet gelukt,nog ens 2000 kilometer hen en terug,beetje te veel...
Het was mooi zo , morgen komen we via omweg langs de Fidji eilanden(waarom niet als je toch in de buurt bent) naar huis en zien jullie snel weer.
Hugs van Pim en Annelies