De kinderen

We hebben het hoogste schooltje van Nepal bezocht, De Cristal mountainschool on the roof of the world. De school is in een u vorm gebouwd en heeft wel 30 piepkleine klasjes. Er is geen verwarming en pas sinds kort is er electriciteit waardoor de kinderen langer op school kunnen blijven. Aan de zuidkant hebben de lokaaltjes een greenhouse, dat is een glazen aanbouwsel, waardoor de lokaaltjes verwarmd worden door de zon en er een aangenametemperatuur ontstaat. de dag begint met een gebed op de binnenplaats , later wordt er lekker gevoetbald. Voor de kleinsten is er niets, geen spelletjes,of speelgoed. Naarmate de kinderen ouder worden komen er meer wandplaten aan de muur. het is opvallend hoe vrolijk de kinderen zijn. Ze zijn nieuwsgierig, open, willen weten en leren. Als we door kleine dorpjes zijn, komen er van alle kanten kinderen aangerend. Op blote voetjes, scheuren in hun broek met daardoorheen deblote billen, sommigen hebben hele nare infecties in het gezicht en natuurlijk luizen overal. Als ik een liedje met ze zing, gaan zei meteen in eenkringetje staan. het is erg jammer dat er op de schooltjes niet in het dialect van de streek wordt lesgegeven. Nepalees verstaan ze niet. De kinderen spelen met de wind, de papiertjes, het zand en het wAter. Een klein lapje dient als knuffeltje. luiers zijn er niet. ewoon met de blote billen onder de koude kraan. Aan het gekrijs te horen gebeurt dit niet al te vaak en moet er flink geboend worden. De kindren zijn hier snel zelfstandig, klimmen zo klein als ze zijn al overal op, staan op enge hoge randjes, lopen soms al met een mes rond. een klein jongetje, nog geen drie, wast zichzelf bij de pomp. Niks geen zacht handdoekje, gewoon de kleren weer aan over je natte lijf. Ik zie ook een klein meisje haar eigen jurk wassen. de jongens leren al snel lasten dragen. In kleine mandjes dragen ze al grote hoeveelheden meel op hun rug. de kindersterfte is hoog. Aan het eind van de trekking hoorden we dat de kok drie maanden geleden zijn dochtertjevan vier had verloren aan hoge koorts op hetzelfde moment datzijnzoontje werd geboren. Slechts een klein percentage van de vrouwen bevalt onder leiding van een verpleegkundige, maar de meesten doen het zelf, soms op het land,of onderweg naar huis. en drie dagen daarna weer aan het werk.het leven in de bergen is hard. de mensen zijn zo gastvrij. je kan altijd blijven slapen, komen eten of je handen warmen bij het kacheltje. het heeft grote indruk op mij gemaakt.