Patagonie eerste week

Van 4 graden thuis naar 34 in Santiago betekent dat ik nu nog steeds met een afbladderend hoofd zit, de zon is hier zo fel en lekker wandelen naar het allesoverziende Mariabeeld boven op een hoge heuvel doet de rest.
Santiago is een moderne stad met een mooi park waar hetgeen vertoeven is, wat me al snel opviel is dat er een grote tolerantie heerst t.a.v.gender.
Dat is prettig en neem daarbij de grote hoeveelheid zwerfhonden die overal op de stoep de hitte liggen weg te slapen en door iedereen met rust worden gelaten dan wordt het nog prettiger.
We zijn nog geen een valse of schrikachtige hond tegen gekomen en volgens mij zegt dat ook iets over de mensen.
We zitten nu op het eiland Chiloe ,aan de Pacific en het is stevig weer, harde wind over de rotsen. Morgen op pad om wat pinguïns te ontmoeten.
De afgelopen dagen veel gereden, wat een afstanden, doet ons denken aan Australië , eindeloze rechte weg door dicht mediterraan landschap, af en toe tanken met die kleine hilarische rugzak camper van ons, bij tankstations prima service, je kan er wat eten, douchen, goed geregeld. Verder overal langs de weg kleine eethuisjes met goed (truck)chauffeurs eten.
We stonden van oud op nieuw op een desolate camping in Villarica, een stad onder een prachtig meer onder een nog regelmatig werkende vulkaan, zo om de 10 jaar spuugt ie wat vanuit moeder aarde naar buiten.Imposant zoals ie daar ligt vlak bij het grote meer.
De dagen daarvoor hebben we onze eerste ervaring met zo'n 50 kilometer onverharde weg gehad, ging goed, wel opletten en (nog) geen lekke banden.
Overnacht op mooie plekken en de weinige mensen die we onderweg ontmoetten zijn bijzonder aardig.
Mensen groeten, zijn geïnteresseerd en kom er dan maar eens uit met dat beetje Spaans wat ik spreek.
We slapen als roosjes , ga ik zo ook doen, zal wat foto's erbij doen en jullie horen weer van ons