Zo, weer even wat nieuwe avonturen

Zo, dat waren de dagen wel zeg....We hebben verleden week een pas over de Andes getrotseerd waarvan ik tijdens en zeker daarna toe moet geven dat ik mijn kaarten heb overspeeld.
Ondanks de immens indrukwekkende uitzichten, de boven ons hoofd cirkelende condor was de weg zoooo slecht dat ik , zelfs met de expres zachtere banden, blij was dat we de beoogde wereld hadden bereikt en dat een van de banden waar ik al zorgen over had pas op de kleine camping helemaal laatste adem uitblies.
Ondanks dit alles was de overgang van Chili naar Argentinië hilarisch.
Toen we alle papieren hadden ingevuld, duurt een stierf kwartiertje, en terugliepen naar ons autootje, blies de harde wind, hier constant aanwezig, onze Argentijnse pesos uit een van de paspoorten waar we ze in bewaarden.
Ik had het eerst niet door tot ik een douaneman ineens heel hard achter eegaas bankbiljetten aan zag rennen en me toen realiseerden dat het onze pesootjes waren. Het was een wilde jacht en samen met onze , voor altijd , vriend hebben we alle biljetten buit gemaakt.
Wat een goeie vent, we waren al fans van Chili, dat kan nu helemaal niet meer stuk!
We dachten, heel naïef dat we in Argentinië waren, dom, dom, dom.
Daar was het een totaal ander verhaal, norse types, we moesten ons fruit inleveren (!) en Ik had acuut heimwee.
En een heel vreemde ontmoeting, al wachtend kwam ik in gesprek met motormuis uit Paraquai die me tussendoor vertelde dat zijn opa nazi was en bevriend met Mengele...wiens doodsoorzaak nog niet zo duidelijk is als wordt beweerd.
Hij is de kleinzoon van andere gevluchte nazi bobo die indertijd de riant leven daar hadden en later onder Stroessner nog fijner.
Achteraf weet ik nog steeds niet wat ik er van moet vinden, de "dude zag er cool uit so to say" maar wel een beetje gek, zo midden in een gesprek.
Moet batterij opladen zie ik, we gaan overmorgen terug, er is meer en ik kom terug,
Liefs,
Pim en Annelies